EHZ-onderzoek: Is schellak toegestaan? De winning van schellak is vergelijkbaar met de productie van honing en kan daarom als toegestaan worden aangemerkt. Als het product is opgelost met ethanol uit halal-conforme bronnen, maar niet langer traceerbaar is in het eindproduct (minder dan 1%), is consumptie toegestaan. Uitleg: Schellak wordt verkregen uit de uitscheidingen van het lac-insect (kerria lacca). De luizen gebruiken de boom als gastheer en voeden zich met het sap van de bomen. De dieren prikken in de boom, nemen het sap in en scheiden vervolgens een harsachtige substantie uit. De hars dient als beschermend pantser om het nageslacht te beschermen, omdat hier het broed van de lac-insecten groeit. De hars bedekt de bomen en vormt de grondstof voor schellak. Meestal wordt de stof ook gebruikt met andere coatings zoals bijenhars. Af en toe kan schellak ook worden opgelost met ethanol. 1. De winning van schellak is vergelijkbaar met de productie van honing en kan daarom als toegestaan worden aangemerkt. 2. Wanneer de hars wordt verwijderd, is het mogelijk dat sommige resten van luizen ook worden opgepikt. De EHZ classificeert dit als onschadelijk, omdat de consumptie van insecten op zich niet als verboden is (zie verklaring 1) voor karmijn E120. 3. Ethanol, verkregen uit een bron die duidelijk als verboden moet worden ingedeeld (bijvoorbeeld door de distillatie van drinkalcohol zoals wijn) is verboden en daarom is het gebruik ervan bij de smaakproductie, ongeacht de hoeveelheid, verboden. Ethanol uit halal-conforme bronnen (bijvoorbeeld op basis van minerale olie) mag niet meer dan 1% in smaakproductie bedragen (volgens de Indonesische MUI-standaard), omdat smaak wordt geclassificeerd als een tussenproduct en niet als een eindproduct voor consumptie. In het eindproduct, dat is vervaardigd met aroma met ethanol (uit halal-conforme bronnen) als oplosmiddel, moet de hoeveelheid alcohol onder de detectiegrens liggen (1 op 10.000), d.w.z. niet detecteerbaar. De EHZ certificeert volgens deze richtlijn. 4.  Volgens de huidige stand van de kennis is Schellak niet geclassificeerd als schadelijk voor de gezondheid

EHZ-onderzoek: Is het verbruik van karmijn toegestaan? Het consumeren van karmijn is toegestaan. Vanuit een dierontologisch perspectief en vanwege gezondheidsredenen is consumptie echter niet aan te raden. Uitleg: Cochenille-schaalinsecten leven op een specifieke soort Midden-Amerikaanse cactus. Ze worden voornamelijk gefokt en verzameld op plantages in Mexico. Om karmijnzuur te verkrijgen, worden de vrouwelijke luizen eerst gewassen in azijn, gedroogd en uiteindelijk gekookt. Het vaste karmijn wordt vervolgens gekristalliseerd met aluminiumzouten en zo wordt de rode karmijnkleur geproduceerd. Dit is een kwestie van het karmijnzuur dat wordt geëxtraheerd en niet van het bloed van de dieren. 1. Soennitische rechtsscholen hebben verschillende opvattingen over de vraag of men insecten mag eten of niet. De wortel van het geschil hierover gaat terug tot de interpretatie van de koranische term “khabith”. In Soera al-A’raf staat bijvoorbeeld in vers 157: “Zij zijn degenen die de Boodschapper volgen, de ongeletterde Profeet, wiens beschrijving zij vinden in hun Thora en het Evangelie. Hij gebiedt hen om goed te doen en verbiedt hen het kwade, staat hen toe wat wettig is en verbiedt hen wat onrein/afstotelijk is (( “khabith” خبيث (en bevrijdt hen van hun lasten en de ketenen die hen bonden. Alleen degenen die in hem geloven, hem eren en steunen, en het licht volgen dat naar hem is gestuurd, zullen succesvol zijn.” De Hanafi-school voor religieus recht (Madhab) is van mening dat het afstotelijke kan worden begrepen door een gezonde menselijke rede en een “echt” smaakgevoel en beoordeelt insecten als afstotelijk. De Shafi’i en Hanbali Madhabs zijn van mening dat vervelende en weerzinwekkende dingen moeten worden beoordeeld op basis van wat de Arabieren als irritant en afstotelijk beschouwden ten tijde van de profeet (vzmh). De Maliki Madhab gelooft over het algemeen dat insecten eetbaar zijn. Aangezien de islam een wereldwijde religie is en in veel eetculturen wordt beoefend, is het naar onze mening onredelijk om uit te gaan van een gezond gevoel van rede bij het voelen en beoordelen van wat afstotelijk en walgelijk is, of om te bepalen wat verboden en toegestaan is op basis van een bepaalde eetcultuur. Dit lijkt ook de aanpak te zijn van de Maliki Madhab, die de consumptie van insecten toestaan, natuurlijk zolang ze niet giftig zijn. 2. Afgezien van de vraag of het islamitisch legitiem is om insecten te eten, kan een volledige verandering van toestand (istikhala) van de luizen naar kristalpoederkarmijnzuur worden gedetecteerd bij de productie van karmijn. 3. Net als veel andere voedingsmiddelen zou karmijn allergene eigenschappen hebben. Volgens de EU-verordening inzake voedselbescherming is er echter geen significant gevaar voor de gezondheid, maar relevante studies geven aan dat allergieën substantieel zijn.

EHZ-onderzoek: Is de consumptie van dierlijk stremsel toegestaan? Dierlijk stremsel uit de maag van varkens is verboden (haram). Dierlijk stremsel uit de maag van herkauwers moet – ongeacht of het volgens islamitische principes wordt geslacht of niet – als toegestaan worden geclassificeerd. Uitleg: Dierlijk stremsel, ook wel natuurlijk stremsel genoemd, wordt verkregen uit de lebmaag van jonge herkauwers – meestal kalveren, schapen of geiten. Om dit te doen, wordt de maag van het dier schoongemaakt, gedroogd en gehakt, teruggebracht tot kleine stukjes. Het stremselenzym (chymosine en pepsine) wordt vervolgens uit de lebmaag verwijderd met behulp van een extractieoplossing. Dit mengsel van enzymen breekt de caseïne (melkeiwit) af, waardoor de melk dikker wordt zonder zuur te worden. 1. Aangezien varkens volledig verboden zijn (ḥarām-ul-ayniyy) in soera 5, vers 3, moet stremsel, dat is gemaakt van varkensmaag, ook als verboden worden geclassificeerd. In ieder geval wordt dit nauwelijks gebruikt in de voedingsmiddelenindustrie.2. Met betrekking tot stremsel, dat is geproduceerd van dieren die op een niet-islamitische manier zijn geslacht, is er een verschil van mening tussen de rechtsscholen. De redenen voor conflicten zijn: a) de interpretatie van authentiek geclassificeerde rapporten van de profeet en zijn metgezellen dat ze kaas aten van dieren die niet werden geslacht in overeenstemming met islamitische principes. b) de verandering van staat (istiḥālah) als gevolg van het proces van extractie. c) het mengen (iḫtilāṭ) van een kleine hoeveelheid stremsel met veel melk Op basis van de onder a) genoemde rapporten en de toestandsverandering als gevolg van het extractieproces (b), classificeert de EHZ dierlijk stremsel van dieren die niet volgens islamitische principes zijn geslacht zoals toegestaan